چگونه صداها را ميشنويم؟
گوش انسان به 3 بخش تقسيم ميشود:
گوش خارجي
گوش مياني
گوش داخلي
گوش خارجي: اين قسمت شامل لاله و مجراي گوش است كه صدا را به داخل هدايت ميكند. در انتهاي مجراي گوش، پرده صماخ (پرده گوش) قرار دارد. مجراي گوش داراي انحنا بوده و شكل منظمي ندارد و طول آن حدود 5/2 سانتيمتر است. قطر مجراي گوش هم در حدود 8 ميليمتر است.
انحنا و حالت نامنظم مجراي گوش مانع از جمع شدن آب و مواد خارجي و ذرات گرد و غبار در آن است. مجراي گوش حرارت و رطوبت پرده صماخ را ثابت نگه ميدارد. قسمت بيروني مجراي گوش تقريبا نرم است ولي قسمت داخلي آن سخت و استخواني ميباشد. در ديواره مجراي گوش غددي وجود دارند كه سرومن (جرم گوش) ترشح ميكنند. گوش خارجي صداها را جمعآوري و تقويت كرده، به جهتيابي اصوات كمك كرده و از قسمتهاي داخليتر گوش يعني گوش مياني محافظت ميكند.
گوش مياني: فضايي پر از هواست كه پشت پرده گوش قرار گرفته است. در اين فضا 3 استخوانچه به نامهاي استخوانچه چكشي، سنداني و ركابي قرار دارند. وقتي صدا پرده گوش را به ارتعاش درآورد، اين زنجيره استخواني نيز نوسان يافته و اين حركات از طريق استخوانچه ركابي به مايعات گوش داخلي منتقل ميشود.
گوش داخلي: اين قسمت پر از مايع و حاوي اجزاي ميكروسكوپي فراواني است كه تمامي آنها شبيه يك ميكروفون عمل ميكنند. وقتي اين مايع به حركت يا جنبش درآيد، اجزاي گوش داخلي مثل غشاء قاعدهاي و سلولهاي مژكي به نوسان در ميآيند. در اينجا سلولهاي مژكي مختلفي وجود دارند كه هريك به صداي مخصوصي تعلق دارند، به گونهاي كه گيرنده صداهاي بم در راس يا نوك حلزون و صداهاي زير در قاعده آن جاي ميگيرند.
نهايتا نوسانهاي اين قسمت به پيامهايي تبديل ميشوند كه از طريق عصب شنوايي به مغز انتقال مييابند.