چرا نميتوانيم در يك مسير مستقيم راه برويم؟
حتما تا به حال برايتان پيش آمده كه هنگام راه رفتن در پيادهرو بخواهيد از كنار فردي كه جلوي شما راه ميرود، عبور كنيد و متوجه شويد اين فرد به طور غيرارادي به گونهاي حركت ميكند كه مانع عبور شما ميشود. يك محقق ژاپني مطالعات و تحقيقات جامعي را در اين باره انجام داده است تا چرايي و چگونگي آن را بيابد.
نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان ميدهد اغلب انسانها حتي در بهترين شرايط هم براي حركت در يك مسير مستقيم با مشكل مواجه ميشوند. براي اين بررسي او از گروهي از افراد خواست با چشماني بسته در يك محوطه بزرگ قدم بزنند و جالب اينكه همه افراد شركتكننده در اين آزمايش بدون استثنا مانند افرادي كه در بوران و كولاك شديد گرفتار ميشوند، در يك مسير دايرهاي سرگردان بودند. پس از آن، اين محقق ژاپني از گروهي بيست نفره از مرداني كه از سلامت جسمي و رواني كامل برخوردار بودند خواست بدون اينكه چشمهايشان را ببندند جورابهايي كه در كف آنها يك نشانگر وجود داشت بپوشند و در يك مسير مشخص كه سطح آن با كاغذ پوشانده شده بود به طور مستقيم 20 قدم حركت كنند تا مسير حركت آنها روي سطح كاغذ ثبت شود. سپس اين محقق، مسير حركت 20 فرد شركتكننده در اين آزمايش را مورد بررسي قرار داد و به طور عجيبي مشاهده كرد حتي افرادي كه در مقايسه با ديگر افراد بهتر راه رفتهاند هم نتوانستهاند در يك مسير مستقيم گام بردارند و دائم در يك مسير پرپيچ و خم از اين سو به آن سو در حركت بودهاند. به گفته اين محقق ژاپني، همه افراد هنگام راه رفتن با يك سرگرداني طبيعي مواجه ميشوند و به همين علت نميتوانند در يك مسير مستقيم حركت كنند البته در افراد مختلف انحراف به چپ يا راست متفاوت است. در واقع ما انسانها يا راستدست هستيم يا چپدست و اين ويژگي در پاها نيز ديده ميشود. به نظر ميرسد علت اصلي عدم توانايي ما براي حركت روي يك خط مستقيم اين است كه يكي از پاها در مقايسه با پاي ديگر از قدرت بيشتري هنگام راه رفتن و قدم برداشتن برخوردار است و اين ويژگي موجب ميشود يكي از قدمها در مقايسه با قدم ديگر بلندتر باشد. زاويه قرار گرفتن پاها هنگام قدم گذاشتن روي سطح زمين نيز ميتواند در اين عدم توانايي موثر باشد. مجموعه اين عوامل موجب انحراف از مسير راست و مستقيم هنگام راه رفتن ميشوند. در شرايط عادي راهنماهاي ديداري به ما كمك ميكنند تا بتوانيم مسير خود را تا حدودي اصلاح كنيم. اما وقتي چشمها بسته هستند تنها در يك مسير دايرهاي به دور خودمان ميچرخيم. بنابراين ميتوان گفت اگر از توانايي ديداري خود استفاده نكنيم حتما هنگام راه رفتن از يك سو به يك سوي ديگر سرگردان خواهيم بود.
نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان ميدهد اغلب انسانها حتي در بهترين شرايط هم براي حركت در يك مسير مستقيم با مشكل مواجه ميشوند. براي اين بررسي او از گروهي از افراد خواست با چشماني بسته در يك محوطه بزرگ قدم بزنند و جالب اينكه همه افراد شركتكننده در اين آزمايش بدون استثنا مانند افرادي كه در بوران و كولاك شديد گرفتار ميشوند، در يك مسير دايرهاي سرگردان بودند. پس از آن، اين محقق ژاپني از گروهي بيست نفره از مرداني كه از سلامت جسمي و رواني كامل برخوردار بودند خواست بدون اينكه چشمهايشان را ببندند جورابهايي كه در كف آنها يك نشانگر وجود داشت بپوشند و در يك مسير مشخص كه سطح آن با كاغذ پوشانده شده بود به طور مستقيم 20 قدم حركت كنند تا مسير حركت آنها روي سطح كاغذ ثبت شود. سپس اين محقق، مسير حركت 20 فرد شركتكننده در اين آزمايش را مورد بررسي قرار داد و به طور عجيبي مشاهده كرد حتي افرادي كه در مقايسه با ديگر افراد بهتر راه رفتهاند هم نتوانستهاند در يك مسير مستقيم گام بردارند و دائم در يك مسير پرپيچ و خم از اين سو به آن سو در حركت بودهاند. به گفته اين محقق ژاپني، همه افراد هنگام راه رفتن با يك سرگرداني طبيعي مواجه ميشوند و به همين علت نميتوانند در يك مسير مستقيم حركت كنند البته در افراد مختلف انحراف به چپ يا راست متفاوت است. در واقع ما انسانها يا راستدست هستيم يا چپدست و اين ويژگي در پاها نيز ديده ميشود. به نظر ميرسد علت اصلي عدم توانايي ما براي حركت روي يك خط مستقيم اين است كه يكي از پاها در مقايسه با پاي ديگر از قدرت بيشتري هنگام راه رفتن و قدم برداشتن برخوردار است و اين ويژگي موجب ميشود يكي از قدمها در مقايسه با قدم ديگر بلندتر باشد. زاويه قرار گرفتن پاها هنگام قدم گذاشتن روي سطح زمين نيز ميتواند در اين عدم توانايي موثر باشد. مجموعه اين عوامل موجب انحراف از مسير راست و مستقيم هنگام راه رفتن ميشوند. در شرايط عادي راهنماهاي ديداري به ما كمك ميكنند تا بتوانيم مسير خود را تا حدودي اصلاح كنيم. اما وقتي چشمها بسته هستند تنها در يك مسير دايرهاي به دور خودمان ميچرخيم. بنابراين ميتوان گفت اگر از توانايي ديداري خود استفاده نكنيم حتما هنگام راه رفتن از يك سو به يك سوي ديگر سرگردان خواهيم بود.
+ نوشته شده در چهارشنبه هفدهم آبان ۱۳۹۱ ساعت توسط دکتر علی بهشتی
|