محققان دانشگاه اينسرم با انجام تحقيقاتي ثابت كردند بين سيستم عصبي روده كه به آن مغز دوم گفته مي‌شود و چاقي، ارتباط مستقيم وجود دارد. مغز دوم در حقيقت مديريت معده و روده را در سيستم گوارش به عهده دارد. در ارگانيسم بدن، سيستم عصبي روده به طور مستقيم هدايت‌كننده عبور غذا در معده و روده است. اين سيستم عصبي نزديك به 100 ميليون نرون (سلول عصبي) دارد كه همگي آنها در هضم غذا دخالت دارند. عملكرد اصلي آن، تخليه غذا از معده است، ولي نقش مهم ديگر آن مديريت و حفاظت از بدن با دفع عوامل بيماريزاست.
هم‌اكنون دانشمندان دريافته‌اند مغز دوم مي‌تواند نقش مهمي در بروز اضافه وزن كه به چاقي مفرط منجر مي‌شود، ايفا كند كه در حال حاضر تبديل به يك معضل جهاني شده است. دانشمندان همچنين ارتباط بين فرآيند هضم و چاقي را مورد بررسي قرار داده‌اند. براي اين منظور آنها به موش‌هايي كه در دوره پنجم تا هجدهم رشد خود بودند، رژيم غذايي سرشار از فست فود دادند و سپس تاثير آن را روي دستگاه گوارش و سيستم عصبي روده موش‌ها مشاهده كردند و دريافتند كه رژيم غذايي سرشار از چربي و قند، تاثير زيادي در سيستم عصبي روده و روند تخليه آن مي‌گذارد؛ به طوري كه تخليه معده بسيار سريع‌تر از حد معمول صورت مي‌گيرد و از اين رو سيستم عصبي روده زمان كافي براي ارسال پيام‌هاي سيري نخواهد داشت؛ بدون دريافت پيام سيري، معده دوباره درخواست غذا مي‌كند و حدي را براي پر شدن نشان نمي‌دهد و در نهايت اين بحران تغذيه‌اي، منجر به افزايش وزن به طور اجتناب‌ناپذير مي‌شود.
اين تحقيق به وضوح نقش مواد مغذي را براي بالا و پايين بردن عملكرد مغز دوم نشان مي‌دهد و تاثير مستقيم آن را براي ابتلا به چاقي مشخص مي‌كند. نتايج اين تحقيق در مجله فيزيولوژي در آمريكا به چاپ رسيده است. دانشمندان هم‌اكنون در حال بررسي هستند كه آيا مي‌توان با بروز علائم چاقي، مغز دوم را دوباره به گونه‌اي برنامه‌ريزي كرد كه از افزايش اضافه وزن جلوگيري شود؟