لمس‌درماني قدمتي 4 هزار ساله داشته و ريشه آن به طب سنتي چيني بازمي‌گردد. طرفداران لمس‌درماني بر اين باورند كه اين روش مي‌تواند طيف گسترده‌اي از بيماري‌ها را شامل نارسايي قلبي، ديابت و عفونت‌ها درمان كند. اين نظريه بر اين پايه استوار است كه در بدن افراد بيمار، ميدان‌هاي انرژي دچار اختلال مي‌شود و درمانگر از طريق حركت و لمس دستان خود روي سطح بدن بيمار (بدون تماس مستقيم) ناراحتي‌ها را شناسايي كرده و ميدان‌هاي انرژي را مجدداً طراحي مي‌كند تا تعادل انرژي برقرار شود. لمس‌درماني با ماساژدرماني و تكنيك‌هاي آرام‌سازي متفاوت است. ماساژدرماني استرس را در افراد كاهش داده و از طريق صحبت، اثرات آرام‌بخشي روي آنها مي‌گذارد. ولي در لمس‌درماني شيوه‌اي متفاوت انجام مي‌شود به طوري كه ميدان‌هاي انرژي حتي بدون لمس بدن فرد مراجعه‌كننده به حال تعادل برمي‌گردد.